ಹೊಸ ವರಸೆಯಲ್ಲಿ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ಸಮರ್ಥಕರು!

ನ.೨೬ರ ವಿಜಯಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಘನತೆವೆತ್ತ ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿಗಳಾದ ಎಂ. ರಾಮಾಜೋಯಿಸ್ ಅವರ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯೋ, ಪ್ರತೀಕಾರವೋ? ಎಂಬ ಅಗ್ರಲೇಖನ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿದೆ. ಇದನ್ನು ವರದಿಯೆನ್ನಬೇಕೋ, ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯೆನ್ನಬೇಕೋ, ಲೇಖನವೆನ್ನಬೇಕೋ ಎಂಬ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿಯೇ ಅಗ್ರಲೇಖನ ಎಂಬ ಪದ ಬಳಸಿದ್ದೇವೆ.
ಸಾಧಾರಣವಾಗಿ ಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಮುಖಪುಟದಲ್ಲಿ ವರದಿಗಾರರು ತಮ್ಮ ಬೈಲೈನ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಎಸ್.ಎಲ್. ಭೈರಪ್ಪ, ರಾಮಾಜೋಯಿಸ್ ತರಹದವರು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ವರದಿಗಾರರ ಹಾಗೆ ವಿಜಯಕರ್ನಾಟಕದ ಮುಖಪುಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನೂ ಒಂದು ಪ್ರಯೋಗ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋಣ ಬಿಡಿ.
ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರುವುದಾದರೆ ಹೈಕೋರ್ಟ್‌ನ ಮುಖ್ಯ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರಾಗಿದ್ದ, ರಾಜ್ಯಪಾಲರಾಗಿದ್ದ ಈಗ ಬಿಜೆಪಿ ಕೃಪೆಯಿಂದ ರಾಜ್ಯಸಭಾ ಸದಸ್ಯರಾಗಿರುವ ರಾಮಾಜೋಯಿಸ್ ಅವರು ನಿರ್ಲಜ್ಜೆಯಿಂದ ಮಾಲೇಗಾಂವ್ ಸ್ಫೋಟ ಪ್ರಕರಣಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಅದನ್ನು ವಿ.ಕ ಯಥಾವತ್ತಾಗಿ ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಮೂಲಕ ತಾನೂ ಸಹ ಈ ಸಮರ್ಥನೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಾಗಿದೆ.
ಕೆಲವು ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿ: ...ಇಂಥ ಘಟನೆಗಳಿಂದ ದೇಶಭಕ್ತ ಜನರು ಉದ್ರೇಕಗೊಳ್ಳದೇ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವೆ? ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅಪಾರ ನೋವುಂಟಾಗಿರಲಿಲ್ಲವೆ? ಅದರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಉದ್ರೇಕಗೊಂಡು ಪ್ರತೀಕಾರಕ್ಕೆ ಮುಂದಾದರೆ ಮತ್ತು ಅದೇ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ತಮಗೆ ತಿಳಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದರೆ ಅದು ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಗೆ ಪ್ರತೀಕಾರವೇ ವಿನಹ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯಲ್ಲ. ಈ ರೀತಿ ಕೆಲವರು ಮಾಡಿರುವ ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ಕೃತ್ಯವನ್ನು ಹಿಂದೂ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಿ ಸಮಗ್ರ ಹಿಂದೂ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಮಸಿ ಬಳಿಯುವುದು ದೇಶದ್ರೋಹಿಗಳು ಮಾಡುವ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯಿಂದುಂಟಾಗುವ ಹಾನಿಗಿಂತಲೂ ಭೀಕರ. ಅದರ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮಗಳು ಭಯಾನಕಒಬ್ಬ ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿ ಆಡಬಹುದಾದ ಮಾತುಗಳೇ ಇವು ಎಂದು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಚಿಂತಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ.
ದೇಶದಲ್ಲಿ ಪಾಕ್ ಪ್ರೇರಿತ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ಆರಂಭಗೊಂಡಾಗಿನಿಂದ ದೇಶಭಕ್ತರು ನೊಂದುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಈ ದೇಶಭಕ್ತರು ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ ಮಾಲೇಗಾಂವ್ ಸ್ಫೋಟದಂತಹ ಕೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿದ್ದಾರೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಇದು ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯಲ್ಲ, ಪ್ರತೀಕಾರ ಅಷ್ಟೆ.
ರಾಮಾಜೋಯಿಸ್‌ಗೆ ಒಂದು ಸರಳ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳೋಣ:ಬಾಬರಿ ಮಸೀದಿ ವಿವಾದಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬಾಂಬ್ ಸ್ಫೋಟಗಳು ನಡೆದಿರಲಿಲ್ಲ. ಗುಜರಾತ್ ಹಿಂಸೆಗೂ ಮುನ್ನ ಇಷ್ಟು ತೀವ್ರ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲಿ ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಚಟುವಟಿಕೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅರ್ಥಾತ್ ಬಾಬರಿ ಮಸೀದಿ ಧ್ವಂಸ ಹಾಗು ಗುಜರಾತ್ ನರಮೇಧಗಳಿಂದ ರೊಚ್ಚಿಗೆದ್ದ ಕೆಲ ಮುಸ್ಲಿಮ್ ಯುವಕರು ಮಾಡುವ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯನ್ನೂ ಪ್ರತೀಕಾರ ಅಥವಾ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಎಂದು ಕರೆಯಬಹುದಲ್ಲವೆ?
ರಾಮಾಜೋಯಿಸ್ ತಮ್ಮ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಮಾಲೇಗಾಂವ್ ಸ್ಪೋಟದ ರೂವಾರಿ ಎಂಬ ಆರೋಪ ಹೊತ್ತಿರುವ ಸಾಧ್ವಿ ಮತ್ತವಳ ಸಹಚರರನ್ನು ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್, ಸುಖದೇವ್, ಮದನ್ ಲಾಲ್ ಧಿಂಗ್ರಾ, ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ಆಜಾದ್ ಮತ್ತಿತರರಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದ್ದಾರೆ! ಭಲೇ ಜೋಯಿಸರೇ, ಭಲೇ ವಿ.ಕ.
ರಾಮಾಜೋಯಿಸರ ಲೇಖನದ ಟೋನ್ ಹೇಗಿದೆಯೆಂದರೆ ಮಾಲೇಗಾಂವ್ ಸ್ಫೋಟದ ತನಿಖೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಎಟಿಎಸ್, ಸ್ಫೋಟದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂಗಳು ಭಾಗಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ಗೊತ್ತಾದ ತಕ್ಷಣ ತನಿಖೆಯನ್ನೇ ಮುಚ್ಚಿಹಾಕಬೇಕಿತ್ತು! ಸಾಧ್ವಿ ಮತ್ತಿತರರನ್ನು ಮೋಕಾದಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿದ್ದೇ ಸರಿಯಲ್ಲ ಎಂದು ವಾದಿಸಿರುವ ಜೋಯಿಸರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಮುಸ್ಲಿಮರು, ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರು, ದಲಿತರು ಮಾಡುವ ತಪ್ಪುಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಶಿಕ್ಷೆಯಿರಬೇಕು, ಮೇಲ್ಜಾತಿಯ ಹಿಂದೂಗಳು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದರೆ ಅವರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡಬೇಕು ಎಂಬ ಅಪ್ಪಣೆಯ ಭಾವ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.
ಸಾಧ್ವಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದರೂ ಆಕೆ ದೇಶಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ಒಬ್ಬ ನಿವೃತ್ತ ನ್ಯಾಯಮೂರ್ತಿಯೇ ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡರೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಆಘಾತವಾಗಬೇಕಿರುವುದು ನ್ಯಾಯಾಂಗವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ನಂಬಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತಿರುವ ದೇಶವಾಸಿಗಳಿಗೆ.
ಇಂಥ ಆತ್ಮಘಾತಕತನದ ಬರಹವನ್ನು ವಿ.ಕ. ಪ್ರಕಟಿಸಿರುವ ರೀತಿಯೇ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಸಹ್ಯಕರ. ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ ಹಿಂದೂಗಳು ಮಾಡಲಿ, ಮುಸ್ಲಿಮರು ಮಾಡಲಿ ನ್ಯಾಯವ್ಯವಸ್ಥೆ ಒಂದೇ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಿಸುವಂತಾಗಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದ ಇಂಥ ಮನಸ್ಸುಗಳು ದೇಶದ ಪಾಲಿಗೆ ಗಂಡಾಂತರಕಾರಿ.
ಮಾಲೇಂಗಾಂವ್ ಸ್ಫೋಟದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂಗಳು ಪಾಲ್ಗೊಂಡಿರುವುದು ಬಯಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಫ್ಯಾಸಿಸ್ಟ್ ಶಕ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮ ನಿಜಬಣ್ಣದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗುತ್ತಿವೆ. ಆದರೆ ಈ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯಪಾಲಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದವರೇ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದು ಮಾತ್ರ ಆಘಾತಕರ.
ಇಂದಿರಾಗಾಂಧಿ ಹತ್ಯೆಯ ನಂತರ ನಡೆದ ಸಿಕ್ ನರಮೇಧವನ್ನು ರಾಜೀವ್‌ಗಾಂಧಿಯವರು ಹೀಗೇ ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಬಾಬರಿ ಮಸೀದಿ ಧ್ವಂಸವನ್ನು ಅಡ್ವಾನಿ ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೂ ಹೀಗೆ. ನಂತರ ಗುಜರಾತ್ ನರಮೇಧವನ್ನು ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿ ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಎಂದೇ ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಇದೀಗ ರಾಮಾಜೋಯಿಸ್ ಮತ್ತು ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಮಾಲೇಗಾಂವ್ ಸ್ಫೋಟವನ್ನೂ ಸಮರ್ಥಿಸಿರುವುದೂ ಇದೇ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ.
ಗಲೀಜು, ಕೊಚ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿರುವ ಜನರು ಆ ವಾಸನೆಯನ್ನೇ ಆಘ್ರಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಸುಖ ಪಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಏನನ್ನುವುದು?